Kołobrzeska hydroelektrownia
W latach 70. XIX wieku zapadła decyzja o likwidacji twierdzy Kołobrzeg. Obronny charakter miasta zaczęto przekształcać w uzdrowiskowy. Rozpoczął się etap budowy nowych obiektów niezbędnych do istnienia kurortu. Powstała gazownia, wodociągi oraz elektrownia.
W maju 1908 roku władze miasta postanowiły zbudować elektrownię wodną przy moście na obecnej ulicy Młyńskiej. Zamontowano w niej turbinę wodną firmy Voith z Heidenheim, o mocy 64 KM. Sprzężono ją specjalnym pasem z generatorem firmy Siemens-Schuckert-Werke z Berlina, o mocy 46 KW (440 V). Urządzenie pracowało 23 godziny na dobę, a jedna godzina była przeznaczona na konserwację urządzenia. Tak więc w ciągu doby wytwarzano około 300 000 KW energii. Pomimo wysokich kosztów inwestycji, hydroelektrownia była bardzo rentowna.
W późniejszym okresie zapadła decyzja o wybudowaniu elektrowni głównej, o wiele większej mocy, która mieścić się miała w budynku przy obecnej ulicy Łopuskiego (dziś siedziba „Marony”). Wybudowana, nowa elektrownia posiadała główną centralę prądu stałego 2×220 V z napędem parowym oraz baterią akumulatorów. Prąd wytwarzały dwa kotły parowe o ponad 76 metrach powierzchni grzejnej, firmy Steinmuller z Gummersbach. Zastosowano przy tym specjalne przegrzewacze o 16,7 m powierzchni na 11 atmosfer nadciśnienia i 325 stopniach Celsjusza temperatury. Elektrownia posiadała również niezbędne urządzenia do oczyszczania wody. Maszynownia została wyposażona w dwie potężne, podwójne maszyny parowe firmy Hannoversche Maschinenbau A.G. z Hanoweru, o mocy użytkowej 180 KM. Urządzenia te były sprzężone z generatorami prądu stałego, firmy Siemens-Schuckert-Werke z Berlina, która również wykonała sieć kablową oraz oświetlenie ulic. Lampy elektryczne zastąpiły lampy gazowe, istniejące w Kołobrzegu od 1860 roku. Z hydroelektrowni za pomocą specjalnego łącza kierowano wytworzoną energię do głównego budynku elektrowni. Otwarcie Miejskiego Zakładu Elektrycznego nastąpiło 15 czerwca 1910 roku.
![](http://www.gazetamuzealna.kolobrzeg.pl/wp-content/uploads/2019/09/hydroelektrownia_002.jpg)
Obiekt elektrowni wodnej podczas prac remontowych
![](http://www.gazetamuzealna.kolobrzeg.pl/wp-content/uploads/2019/09/hydroelektrownia_001.jpg)
Hydroelektrownia przed 1945 r.
W 1945 roku pionierzy mieli prąd właśnie dzięki hydroelektrowni. Zarówno prąd i woda pojawiły się dopiero w sierpniu 1945 roku. Tak pisze o tym w swoich wspomnieniach pierwszy prezydent Kołobrzegu – Stefan Lipicki: „Miasto było bez energii elektrycznej. Ludność oświetlała mieszkania świeczkami, lampami naftowymi, labo po prostu siedziała przy otwartym palenisku. Dla zaspokojenia najniezbędniejszych potrzeb uruchomiono dwie elektrownie prądu stałego – jedną napędzaną turbiną wodną przy ul. Rzecznej, obsługującą śródmieście, oraz drugą w rozbitym tartaku przy ul. Jedności Narodowej napędzaną lokomobilą parową, obsługującą koszary i dzielnice tak zwaną rybacką. Prąd włączano tylko wieczorem”.
Prąd zmienny dotarł do miasta w 1946 roku z Białogardu.
Wraz ze zmieniającymi sie warunkami, elektrownia wodna przestawała być potrzebna. Regularnie rozkradano poszczególne części. W dokumentach nie zachowało się zbyt wiele wzmianek na ten temat. Dość szybko pogarszał się stan samego budynku elektrowni. Ostatecznie, w latach 80. rozebrano przylegające do niej Batardeau, a już w czasach kapitalistycznych elektrownia trafiła w prywatne ręce.
W XXI wieku rozpoczęto remont obiektu pod cele mieszkalne. Prace opóźniły się, były prowadzone systemem gospodarczym. Niestety doszło do naruszenia struktury konstrukcji i budynek trzeba było rozebrać.
![](http://www.gazetamuzealna.kolobrzeg.pl/wp-content/uploads/2019/07/LOGO-rybactwo-i-morze-1.png)
![](http://www.gazetamuzealna.kolobrzeg.pl/wp-content/uploads/2019/06/logo-UE-color-poziom.jpg)