Pomnik zaślubin nad morzem

Akt erekcyjny pod budowę Pomnika Zaślubin podpisał, 17 marca 1973 roku, I sekretarza KP PZPR Jan Barczyk. Znalazł się on w fundamencie pomnika. We fragmencie aktu czytamy: „Niechże wszem, i przyjaciołom i wrogom, po wieczne czasy ten pomnik będzie przypomnieniem, że pamiętamy hekatombę cierpień i trudu i ocean przelanej krwi przez wojów piastowskich i bohaterów Ludowego Wojska Polskiego dla tej ziemi i morza, że na zawsze stanąwszy na niej w owe spowite łuną i dymem dni marcowe tysięcznego dziewięćsetnego czterdziestego piątego roku oddalibyśmy i pot i krew, do ostatniej kropli, dla jej rozkwitu i szczęścia. Pomorski Okręg Wojskowy dumny jest z powierzonego mu przez Ojczyznę zaszczytnego obowiązku strzeżenia tych ziem i zapewnia, że stale będzie podnosił stan swojej gotowości bojowej, by każde dziecko tej ziemi mogło zawsze mieć uśmiech beztroski, aby polski robotnik i chłop mogli dźwigać dobrobyt Polski Ludowej, aby inteligent pracujący, naukowiec i artysta mogli rozwijać socjalistyczną kulturę, aby polski Kołobrzeg, który krwią i ruinami przypieczętował swą przynależność do naszej Ludowej Ojczyzny, na zawsze zapomniał o grozie wojny„.

Jak pisze Jerzy Patan, w swojej książce „Moje lata sześćdziesiąte”, w 1963 roku budowa Pomnika Zaślubin była największą tego rodzaju inwestycją artystyczną w Polsce. Monument zaprojektował Wiktor Tołkin, a wykonali go: PP Pracownie Sztuk Plastycznych w Koszalinie, Kołobrzeskie Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe, „Hydrobudowa” z Poznania, a także żołnierze z Pomorskiego Okręgu Wojskowego, pracownicy Zieleni Miejskiej i mieszkańcy. Mozaikę zaprojektował i wykonał Władysław Jackiewicz z Gdańska. Prace były niezwykle trudne. Trzeba było wykarczować część Parku Nadmorskiego. Zmieniono przebieg ulicy Obrońców Westerplatte. Do tego uporządkowano kilka hektarów parku i alejek – w dużej części w ramach czynów społecznych. W podziemiach pomnika, w wybranym pomieszczeniu, umieszczono specjalną skrzynię. Są w niej dokumenty z czasów PRL, dotyczące życia codziennego w Kołobrzegu i w Polsce, a także związane z budową pomnika. Do tego pomieszczenia mają prowadzić dwa specjalnie oznakowanie wejścia – taką informację można znaleźć w publikacji Jerzego Patana, przy czym dokładnie nikt nie wie, gdzie to jest.

3 listopada 1963 roku odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika. Uczestniczyło w niej 30 tysięcy osób. Do Kołobrzegu przybył m.in. przewodniczący Rady Państwa – Aleksander Zawadzki, minister obrony narodowej Marszałek Polski – Marian Spychalski, I sekretarz KW PZPR w Koszalinie – Antoni Kuliński, oraz I sekretarz KP PZPR w Kołobrzegu, Jan Barczyk. Był również Franciszek Niewidziajło, który w 1945 roku wrzucił pierścień zaślubinowy do Bałtyku. Podczas odsłonięcia oddano salwę z baterii stojącej na plaży, a także z okrętów na morzu.

Przemówienie wygłosił Aleksander Zawadzki: „Polska Ludowa prowadzi politykę przenikniętą do głębi duchem pokoju i przyjaźni między narodami. Naród nasz pragnie żyć w zgodzie również z narodem niemieckim. Najlepszym tego dowodem są przyjacielskie stosunki, jakie łączą nas z Niemiecką Republiką Demokratyczną. (…) Ale nie całe Niemcy kroczą tą drogą. W drugim państwie niemieckim, Niemieckiej Republice Federalnej – wzięli udział militaryści, rewizjoniści i odwetowcy, których polityka godzi w każdą próbę i każdy przejaw odprężenia w sytuacji międzynarodowej, zagraża pokojowi w Europie i w świecie (…). Naród nasz ma pełną świadomość faktu, iż czasy naszego osamotnienia i naszej bezsiły skończył się wraz z Polską kapitalistyczno-obszarniczą. Na straży lądowych i morskich granic Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, na straży polskiego nieba stoi dziś nowocześnie uzbrojone Wojsko Polskie, związane z nierozerwalnym sojuszem z najpotężniejszą armią świata – armią Związku Radzieckiego oraz siłami zbrojnymi bratnich krajów socjalistycznych Układu Warszawskiego (…). W imieniu kierownictwa Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w imieniu Rady Państwa i rządu oddaje ten pomnik pod Waszą opiekę, mieszkańcy Kołobrzegu i Ziemi Koszalińskiej – mieszkańcy miast i wsi, dorośli i młodzieży, Wam pracownicy morza, Wam weterani walk z hitleryzmem! Pod Waszą troskliwą opiekę – godną sprawy, którą upamiętnia i symbolizuje„.

Niedawno, miasto Kołobrzeg przeprowadziło remont Pomnika Zaślubin. Po 50 latach wymagał on już konserwacji.